Разлика између изотоничне и изометријске

Изотониц вс Изометриц

Мишићни систем је веома важан, јер може произвести кретање и пружати заштиту и подршку органима у телу. Јединствена, карактеристична карактеристика мишићних ћелија је релативно обиље и организација актинских и миозинских филамената у ћелијама. Ове нити су специјализоване за контракцију. Постоје три врсте мишића код кичмењака; наиме глатки мишићи, скелетни мишићи и срчани мишићи. Контракција срчаних и глатких мишића је, генерално, ненамерна, док је скелетни мишић под добровољном контролом. У зависности од обрасца стварања напетости, контракција мишића може се класификовати као изотоничка контракција и изометријска контракција. Свакодневне активности укључују и изотоничне и изометричне контракције мишића.

Шта је изотоничка контракција?

Реч 'изотонична' значи једнака напетост или тежина. У овој контракцији, развијена напетост је константна док се дужина мишића мења. То укључује скраћење мишића и активно контракцију и опуштање мишића и јавља се покретима као што су ходање, трчање, прескакање итд.

Изотоничка контракција може се даље поделити у две категорије као концентрична и ексцентрична. Код концентричне контракције мишић се скраћује, док се код ексцентричне контракције мишић продужује током контракције. Ексцентрична контракција мишића је важна јер може спречити брзе промене дужине које могу оштетити мишићно ткиво и апсорбовати ударце.

Шта је изометријска контракција?

Реч изометријска подразумева сталну или непроменљиву дужину мишића. Код изометријских контракција, дужина мишића остаје константна док напетост варира. Овде се у мишићу развија напетост, али мишић се не скраћује како би померао предмет. Стога, у изометријској концентрацији, када се ниједан објекат не помера, спољни рад који је урађен је нула. У овој контракцији појединачна влакна се скраћују иако цео мишић не мења своју дужину, па изометријске вежбе помажу у јачању мишића.

Изометријска контракција не укључује покрете зглобова тако да пацијенти којима је потребна рехабилитација могу да изводе изометријске вежбе како би избегли болне покрете. Ове вежбе се не препоручују пацијентима са повишеним крвним притиском јер могу изазвати опасан скок крвног притиска. Пример изометријског покрета укључује хватање предмета попут шишмиша или рекета. Овде се мишићи стежу и држе и стабилизују објекат, а притом нема промене дужине мишића када их држите.

Која је разлика између изотоничне и изометријске контракције?

• Код изотоничне контракције, напетост је константна док дужина мишића варира. Код изометријске контракције, дужина мишића остаје константна док напетост варира.

• Изотонички трзај има краћи латентни период, краћи период контракције и дужи период опуштања. Супротно томе, изотонични трзај има дужи латентни период, дужи период контракције и краћи период опуштања.

• Пораст температуре смањује изометријску напетост, док повећава изотоничко скраћивање трзаја.

• Ослобађајућа топлота изометријске контракције је мања, па је, изометријска контракција енергетски ефикаснија, док је изотонична контракција већа, а самим тим је и мање енергетски ефикасна.

• За време изометријске контракције не долази до скраћивања и, према томе, не врши се спољни рад, али за време изотоничне контракције долази до скраћивања и спољног рада.

• Изотоничка контракција настаје усред контракције док се изометријска контракција јавља на почетку и на крају свих контракција.

• Током мишићних контракција, изометријска фаза се повећава када се оптерећење повећава, док изотонична фаза опада када се повећава оптерећење.